Deze dingen kun je jezelf geven. Je kunt ook wachten totdat iemand anders het je geeft. En als je het niet krijgt, boos worden op de ander of het leven.
Maar jij, alleen jij bent verantwoordelijk voor jouw leven. Jij kunt ervoor zorgen dat je je weer blij voelt.
Sommigen zullen zeggen dat kan ik niet. Maar het kan zeker. Zelf kun je elke dag starten met waar je dankbaar voor bent. Meer in het moment gaan leven. Dan gaat je piekerhoofd uit.
Mij heeft een cursus in wonderen goed geholpen en dat helpt nog steeds. De Grootmoeders, Reiki en de opleiding tot Reiki Master; pad van inwijding.
En andere opleidingen, veel zelfreflectie en het lezen van boeken en toepassen van wat er geschreven stond.
Maar zullen sommigen misschien zeggen: leuk dat jij dat kunt of dat anderen dat kunnen, maar ik kan dat niet.
Ik voel me zo naar. #understatement. Jij weet zelf wel hoe het er aan toe is.
Soms is het een periode nodig om op te ruimen. Te doorvoelen wat er allemaal onderzit.
Dit kan een korte periode zijn of langer, maar weet dat als je het durft aan te gaan dat het lichter wordt. Dat je dingen eruit huilt. Dat boosheid als het gezien en gehoord wordt, transformeert naar meer mildheid en zachtheid. Dat je onbegrepen voelen, heelt, als je op de juiste plek terechtkomt en je gezien voelt.
En dat je misschien denkt, maar ik houd het net allemaal vol en ik ben bang voor wat ik lostrek, dus ik doe het niet.
Wat is het ergste dat kan gebeuren?
*Je komt een tijdje thuis te zitten? (Weet je hoeveel ruimte dat geeft? Wat je allemaal kunt doen of juist niet doen? Hoe je dichterbij jezelf komt?) (Ervan uitgaande dat er inkomsten doorlopen).
* je relatie eindigt (dat is een optie, maar misschien wordt het ook wel beter. En als het niet zo is…ben je nu gelukkig dan?)
Er is vast meer waar jij aan denkt dat mis kan gaan, maar er komt altijd een oplossing.
Het lijkt zo donker allemaal, maar daaronder zitten grote kado’s.
Zo heb ik het tenminste ervaren. Op het moment zelf natuurlijk niet. Maar het is beter geworden. En niet een beetje. Nee er is een grote interne shift geweest.
En dat is soms best heftig geweest. Maar terugkijkend. Het was ook gaaf. Steeds wat opruimend. Voelen dat je verder komt. Verder qua hoe ik over mezelf denk en voel.
Veel meer zachtheid, liefde voor mezelf en vertrouwen.
Veel meer geluksmomenten en dankbaarheid.
Veel meer momenten van rust en mij verbonden voelen met het Goddelijke.
Veel meer vreugde.
Meer en meer in mij stappend.
Ik gun het iedereen zo. Dat hoeft natuurlijk niet op deze manier. Dit is mijn manier.
Maar weet dat er hulp is. Vraag hulp.
Het mag natuurlijk wel op mijn manier. Ik vertel er graag over of laat het jou ervaren. Ga op zoek naar passende begeleiding voor jou.
Praten helpt en lucht op en geeft ruimte, maar energetische hulp, helpt nog veel meer (is mijn ervaring). Er worden dan blijvend dingen veranderd.
Je weet zelf of je er aan toe bent om de stap te nemen. Misschien ben je bang voor wat komen gaat.
Dat was ik ook onderweg. En nu ook nog wel eens. Weerstand tegen weer een stap. Geen zin hebben in weer…. Dat hoort er ook bij, maar bij mij is er meer en vaker vertrouwen gekomen.
Soms heb je geen keuze. Burn-out en scheiding klopten aan en gingen niet weg. Ik moest daar doorheen.
Ik was zelf op het spirituele pad gegaan dus het was mijn eigen “schuld”. Wie weet was het langer “goedgegaan” als ik het niet had opgezocht, maar het is mijn passie. Mijn verlangen om meer en meer mezelf te worden en te zijn. En ik was en ben mezelf verplicht om mezelf trouw te zijn.
Er is niemand anders die weet wat goed voor mij is.
Net zo min als ik dat aan een ander kan vertellen.
Tuurlijk kan ik je zeggen wat goed was voor mij en voor de meeste mensen:
-Doe rustiger aan.
-Luister wat vaker naar het kleine jongetje of meisje in jou.
-Eet gezond. (Datgene wat jou voedt).
-Doe waar je blij van wordt.
-Wees lief voor jezelf. (En als dat (nog)niet lukt, zoek dan net zolang totdat jij een manier gevonden hebt dat je dit wel lukt).
-Laat je helpen.
Maar bovenal, wees jezelf trouw. Zie die mooie persoon onder al die troubles.
Kijk wat vaker in de spiegel en kijk jezelf in de ogen en zeg: ik houd van jou. Ik vind je lief. Ik ben trots op jou.
Raar? Ja misschien eerst wel, maar kijk wat je ervaart als je jezelf echt aankijkt. Kijk wat je dan voelt. Wat er dan komt. Diegene die je aankijkt is de allerbelangrijkste persoon in je leven. Daar ben je altijd samen mee.
Voor een ander doe je soort van vanzelf vanalles, maar voor jezelf??
Niet iedereen hoeft zo diep te gaan. Maar doe je het wel dan is er licht aan het eind van de tunnel.
Ik “wist” dat. Tijdens mijn week waarin ik mijn spiritueel ontwaken had, had ik ook een ervaring waarbij ik door een tunnel ging. Ik kwam eerst in oranje/paars onrustig/ stressvol gebied om daarna in het pikzwart terecht te komen. Dat was best eng, maar ik hoorde: toe maar ga maar door. Het werd minder zwart om daarna in een zacht groene kleur terecht te komen. Ik heb het gevoel dat ik daar begin te landen.
Het wordt rustiger en er is vaak die liefde van toen voelbaar.
Ik weet dit is mijn ervaring. Misschien hebben jullie nooit zoiets meegemaakt, wil je dat ook niet of vind je het gek, eng of stom. Mag.
Het is mijn ervaring. Mijn weten.
Wat ik je wil aangeven is, symbolisch ging ik er toen in een paar minuten doorheen. Daarna in 11 jaar. En wie weet wat er nog komt, maar ik heb vertrouwen dat datgene gebeurt wat mij dient.
What doesn’t kill you, makes you stronger.
Het leren omgaan met mijn hooggevoeligheid is het grootste kado, naast meer zelfliefde. Het vinden van mijn pad en het lopen ervan. Niet altijd makkelijk, maar heel voedend en helend.
Ik wens iedereen meer (zelf)liefde in zijn of haar leven. De kracht om het wel aan te gaan. De moed om dat te doen.
Dat te doen wat jou dient. Wat jou voedt en heelt.
Jou zelf uit te mogen pakken en er blij mee te zijn.
Durf jij het aan? Kijk jezelf aan in de spiegel en kijk wat er komt.
Is dat eerst boosheid, verdriet of schaamte? Laat het er zijn. Daaronder zit jij. Je mooie jij. 😍
Ik gun het iedereen zo.
Wil je dat ook? Ga. Loop jouw pad. Vraag hulp onderweg en weet dat ik er ben om een eindje met je mee te lopen.
Je hoeft het niet alleen te doen.
Iets met zelluf doen…. Ja ja, er is genoeg wat je zelluf mag doen.
Iemand die meekijkt en je laat voelen dat jij er toe doet. Aaahh hoe fijn is dat?
Gun jezelf de zachtheid en liefde. Gun jezelf tijd en ruimte om jezelf uit te pakken. Het is een geweldige manier om je heelheid te ervaren. Het is zo fijn als er minder pijn is. Als je niet steeds denkt: ik kan het niet. Wat ben ik toch een doos. Leer ik het dan nooit.
Vul zelf maar in wat je tegen jezelf zegt, wat niet zo lief is. Wat je nooit in je kop zou halen om tegen een vriend of vriendin te zeggen.
Om te beginnen start met hoponopono.
Het spijt me, Vergeef me alsjeblieft, Ik houd van jou, Dankjewel.
Herhaal deze mantra op alles in je leven wat je verdrietig maakt. Situaties, mensen, jijzelf. Het werkt. Het zorgt ervoor dat de lading van datgene waar jij aan denkt weggaat.
Het geeft ruimte, rust en meer liefde in je leven.
Je weet de weg wel. Zet die stap. Jij bent het zo waard. Liefs 💕🙏🍀🦄💫✨
Geef een antwoord